روی ادامه مطلب کلیلک کنید
اى هشتمین سپیده اى هشتمین سپیده - اگر از سایه ساران درود مى پذیرى- باران نیز به اِزاى تو پاک نیست. و بر ما درود - اگر فاصله خویشتن تا تو را ، تنها بتوانیم دید. اى آفتاب، ما آن سوى ذرّه مانده ایم! من آن پرنده مهاجرم که هزار سال پریده است اما هنوز، سواد گنبدت پیدا نیست. آخ که بال کبوتران حَرَمت از چه تیرهاى زهرآگین خسته است شکسته است. اى عرش! اى خون هشتم ! نیرویى دیگر در پرم نه ! که ما را هزار سال نه رهتوشه اى بر پشت بود و نه شمشیرى در دست ! و مگر در سینه ، عشق مى افروخت مى سوخت ، که چراغ تو ، روشن ماند. رشته اى از زیلوى حَرمت زنجیر گردن عاشقان و سلسله وحدت است تو را باید تقسیم کرد آن گاه به تماشا نشست خاک تو ، گ ستره همه کائنات و پولاد ضریحت قفسى ست که ما یارایى خود را در آن به دام انداخته ایم تو سرپوش نمى پذیرى طلاى گنبدَت روى زردى ماست از ناتوانى ادراکمان از تو که بر چهره مى داریم تو مرکز وُفورى کِشتهاى ما از تو سبز ستانهاى ما از تو پر شیر است. تو مَدار نعمتى سیبستانهامان سرخى چهره را از زردىِ قبّه تو وام دارند و گنبد تو تنها و آخرین آشتى ما با زر است هر چند اگر فریب زراندوزان تاریخ باشد شتر از مسلخ به فولاد تو مى گریزد آهن تو پیوند جماد و نبات و حیوان بخشش تو ، اعطاى خداى سبحان است وقتى تو مى بخشى دست مریخ نیز به سوى سقاخانه ات دراز است. ناهید و کیوان و پروین ، دیروز ، صف در صف در کنار من و آن مرد روستا ، در مضیف خانه تو کاسه در دست به نوبت آش ایستاده بودیم. کاش ( ایستاده) بودیم ! تو ایستاده زیستى هر چند با می وه درختى گوژ و نشسته مسمومت کردند. اما ، شهادت تو را ایستاده ، درود گفت و اینک جایى که خوابیده اى همه کائنات به احترام تو ایستاده است. 
و خطى که روستاها را به هم مى پیوندد.
گل مُهره هاى ضریحت دلهاى بیرون تپیده ما تبلور فلزى ایمان است. چنان گسترده اى که جز از حلقه ضریحت نمى توان دید ! 
Edit for armiss by : ~*~*~*ریحانه خدادادی*~*~*~
درباره سایت
من در باران می نگرم ، پاکی اش را چراغ راهم میسازم تا توانم رهایش را اوج دهم و در کائنات به دیدار معبود خود نائل شوم.آن زمان است که در بهشت خواهم بود.
منوی سایت
پیوند های روزانه
آرشیو سایت
پیوند ها
نوای سایت
آپلود عکس و فایل
آمار سایت